Search dyami insights

Misschien gaat het bijzonder goed met jouw bedrijf en wil jij je product of jouw kennis naar het buitenland brengen. Misschien dat je tijdens de pandemie van het coronavirus thuis opgesloten zat, deed je verlangen naar een carrière elders. Of misschien heb je gewoon genoeg van de Hollandse grijze luchten en heb je zin in avontuur. Als je op zoek bent naar nieuwe kansen en een bloeiende omgeving, dan is Colombia wellicht het land voor jou. Maar wat weet je er echt van? Misschien heb je de tv-serie Narcos bekeken of een heleboel boeken over Pablo Escobar gelezen. Je kent de FARC, of ​​de Revolutionaire Strijdkrachten van Colombia, misschien als de guerrilla die het land decennialang terroriseerde en nu een vredesovereenkomst met de regering sloot. Je herinnert je misschien ook de belegering van het Paleis van Justitie in 1985 onder leiding van een andere guerrilla, de 19 april-beweging, of de autobom van 2019 die explodeerde in Bogotá waarvoor het Nationale Bevrijdingsleger (ELN) verantwoordelijk was. Guerrillaoorlog en cocaïnehandel zijn ongetwijfeld (enkele van) de realiteiten van het land - vaak geromantiseerd voor amusementsdoeleinden. Dit zijn echter grote namen, grote evenementen, grote groepen. Mensen denken weinig aan het ‘alledaagse’ Colombia en denken zelden verder dan de eerste indrukken van het land. Wist je bijvoorbeeld dat Colombianen, vooral in de hoofdstad, echte vroege vogels zijn? De meeste mensen stellen zich Colombia voor als een ‘siësta-paradijs’, maar in werkelijkheid gaat de wekker om 5.30 uur en beginnen de zaken om 7.00 uur. Eenmaal op het werk krijgt je zoveel tinto, of zwarte koffie, die je nodig heeft om alert te blijven. Voor de lunch ga je naar het restaurant op de hoek van de calle, waar je een volledige maaltijd en een tropisch sapje naar keuze kunt nuttigen voor ongeveer € 2,50 in totaal. Je kunt verwachten om 18.00 uur thuis te zijn - of 20.00 uur als je vastloopt in de spits. Stel je voor dat het verkeer je niet bang maakt en dat je besluit naar een van de prominente steden zoals Bogotá, Medellín of Cali te verhuizen. Tijdens dit, door koffie gedreven, leven zou beveiligingsbewustzijn een van jouw belangrijkste zorgen moeten zijn. Niet uit angst voor de aanval van een FARC, maar voor de mogelijke ‘alledaagse’ gevaren van de stad. Niet alleen de ‘bedrijfscultuur’ kan anders zijn dan de Nederlandse, maar ook gebruiken, geschiedenis en percepties verschillen sterk van jouw vaderland. Als je zich daar niet van bewust bent, kan dat namelijk enkele problemen opleveren. Men moet daarom goed op de hoogte zijn van de omgeving waarin men wil opereren, om veiligheidsrisico's te evalueren en de veiligheid van zowel het bedrijf als de lokale bevolking te waarborgen. Colombia is een land met tal van natuurlijke bronnen, getalenteerd menselijk kapitaal, een stabiel klimaat en een veelbelovende economische groei (in de tijd vóór Covid-19). Het is echter ook een plek die in zijn geheel moet worden begrepen, de kracht ervan moet worden gewaardeerd en goed moet worden gelet op de mogelijke problemen. De inkomensongelijkheid in Colombia is bijvoorbeeld een van de hoogste in Latijns-Amerika. De inkomensverschillen zijn duidelijk merkbaar als je door de straten van de hoofdstad loopt, waar chique gebouwen uitkijken op verarmde straten. Zulke zichtbare ongelijkheden, in combinatie met wijdverbreide corruptie en passiviteit van de overheid, wekken gemakkelijk onvrede en wrok onder de bevolking op. Nu de economische spanning van de Covid-19-uitbraak verslechtert en mensen zonder geld en voedsel zitten, moeten mensen die het land binnengaan bijzondere aandacht besteden aan zo'n sociale ‘bagage’ en voorzichtig zaken doen. Gevoelig zijn voor de realiteit van het land en de lokale bevolking actief betrekken, kan vaak betekenen dat de kans op represailles, stakingen of plunderingen wordt verkleind, maar men moet zich bewust zijn van deze kwesties en er grondig over nadenken. In ‘alledaags Colombia’ is het zelfs niet ongebruikelijk om protesten te zien uitbreken in de straten van de belangrijkste steden. Ze variëren van kleine bijeenkomsten tot grote rellen, of de een kan evolueren naar de andere. Daarom is het altijd belangrijk om lokaal nieuws te volgen en te letten op wanneer aangekondigde stakingen zullen plaatsvinden. In Bogotá zijn er al jaren studentenprotesten, die de hoofdstad soms dagenlang stilzetten. Zelfs als ze niet escaleren in geweld, kunnen wegen worden geblokkeerd en blijven mensen thuis of op het werk vastzitten. Voor een ondernemer die zich gemakkelijk moet kunnen verplaatsen en met de auto of het openbaar vervoer naar de werkplek moet, is dit natuurlijk niet een wenselijk scenario. Je moet echter ook weten dat wandelen, naast lang woon-werkverkeer (bijvoorbeeld van het noorden van de stad naar het centrum), meestal redelijk veilig is als er een (vreedzaam) protest gaande is, zolang je maar weet waar je heen moet en vermijd het middelpunt van de commotie. Het is echter ook belangrijk om te begrijpen waar alle woede vandaan komt. De meest recente protesten waren gericht op politiegeweld, na onduidelijke omstandigheden over de moord op meer dan 10 mensen in Bogotá en na een video van een politieagent die een jonge rechtenstudent executeerde. Als reactie op deze protesten stelde president Ivan Duque een paar dagen geleden voor om zich te registreren voordat hij verplicht protesteerde en het dragen van kappen tijdens schermutselingen illegaal. Dergelijke maatregelen consolideren de macht van de politie over demonstranten en gaan niet in op verzoeken van mensen. Verdere protesten en stakingen zijn al gepland en zullen waarschijnlijk niet snel eindigen. Deze feiten tonen aan dat het probleem niet alleen ligt bij de protesten, die soms, en meestal tegen het einde van de dag, kunnen uitmonden in gewelddadige botsingen, maar ook ernstige scheuren vertoont in het structurele apparaat van het land. Staatstroepen die geweld gebruiken tegen burgers, een niet reagerende politieke klasse en grote economische ongelijkheden zorgen voor een explosief recept. Daar komt nog bij dat de Covid-19-maatregelen die zijn genomen om de verspreiding van de ziekte tegen te gaan, de Colombiaanse economische ontwikkeling waarschijnlijk zullen vertragen en de werkloosheidscijfers zullen verhogen. President Duque heeft een hulppakket opgezet om zowel bedrijven als werknemers te helpen, maar de hulp is mogelijk onvoldoende. Als de situatie aanzienlijk verslechtert of als de regering de levering van het hulppakket vertraagt, zullen de protesten waarschijnlijk weer oplaaien. Daar komt nog bij dat, sinds de covid-19 lockdown in augustus is opgeheven, kleine criminaliteit en aanvallen op persoonlijke veiligheid weer zullen toenemen, nadat ze in het voorjaar aanzienlijk zijn gedaald. Dit maakt beveiligingsbewustzijn belangrijker dan ooit. Als dit je vreemd in de oren klinkt, maak je geen zorgen - Colombia is radicaal anders dan Nederland, maar dat betekent niet dat er niet kan worden geleefd, verkend en geliefd. Het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken promoot Colombia momenteel als een land met tal van kansen in verschillende sectoren - en ze hebben gelijk. Als je een bedrijf hebt (of van plan bent er een te bouwen), je houdt van warm weer, zwarte ‘tinto’ koffie en een fervente sociale omgeving, dan moet je Colombia in gedachten houden. Bewustwording moet gewoon jouw sleutel zijn om in veiligheid te leven en met respect voor de cultuur en geschiedenis van de gastheer. Uiteindelijk is het begrijpen van de context een onderdeel van maatschappelijk verantwoord ondernemen, want het verzekeren van een cultuurgevoelige benadering van zaken kan ook de levensduur en duurzaamheid van jouw project ten goede komen. Maar hoe doe je dat? Vertrouwen op lokale organisaties zoals Holland House Colombia (Bogotá, Cl. 90 # 19-41) kan een nuttige eerste stap zijn. Ook een beroep doen op lokale kennissen, vrienden of misschien zelfs familie is een andere oplossing. Maar hoe zorg je voor de veiligheid van je product, je medewerkers en het welzijn op lange termijn van je businessplan? Daarvoor zijn wij van mening dat men, voordat men zaken gaat doen in het buitenland, moet weten wat men zou kunnen aantreffen als men eenmaal het vliegveld verlaat. En we kunnen helpen bij het opbouwen van die kennis. Download als PDF Door: Alessia Cappelletti Alessia is Global Security Analyst. She has field experience in South America, Colombia especially, which makes her largely acquainted with the security challenges of the Latin American context. She is particularly interested in the issues posed by criminal organizations and illegal trading and their effect on aviation and personal security. Her expertise range from conflict analysis and investigation to human rights protection and criminality.

We should take note of the possible security risks that this response-wave may carry for individuals operating abroad. Be aware of your surroundings and be aware of the situation. Due to rising tensions surrounding President Macron, businesses overseas with European roots have a heightened level of risk. The condemnation of Macron by governments like Pakistan, Iran, and Turkey, framing it as an attack against Muslims, carries the potential for a major international response. The subsequent defense by European leaders is being met by widespread outrage. Today, Pakistan’s upper house of parliament has unanimously passed a resolution condemning the French president’s statement regarding Muslims and Islam. This resolution is in response to Marcon’s description of Islam as a religion ‘in crisis’ worldwide and the projection of caricatures of the prophet Muhammad. France’s response, in turn, was a statement made in reaction to the beheading of a teacher who had shown these caricatures in a class about freedom of speech, by an 18-year old Chechnyan. The international backlash is intensifying after the Turkish president Erdogan prompted the French Foreign minister to recall its ambassador in Ankara. Iran’s foreign minister wrote on Twitter: “Muslims are the primary victims of the ‘cult of hatred’ - empowered by colonial regimes & exported by their own clients. As a consequence of the global response, #BoycottFrenchProducts is trending. The global wave of responses is sparked by either support or condemnation on both sides. It seems that the actions of two people can create an enormous international backlash. Dutch PM Mark Rutte tweeted the following: “President Erdogan’s words addressing President @EmmanuelMacron are unacceptable. The Netherlands stands firmly with France and for the collective values of the European Union. For the freedom of speech and against extremism and radicalism.” The outspoken nature of both support or condemnation of President Macron seems to spark increasingly harsh responses across the world. We should take note of the possible security risks that this response-wave may carry for individuals operating abroad. Be aware of your surroundings and be aware of the situation. #BoycottFrenchProducts is trending, calling for people around the world to stop purchasing French products as a protest. The current image was shared as a guideline for this movement.

Dyami is er trots op dat wij al geruime tijd ondersteuning geven aan de levering van beschermende maskers aan Nederlandse ziekenhuizen. Hier de eerste shipment van 400.000 van 1.5 miljoen maskers die is aangekomen. Samen met onze partner IB Consultancy zorgen we ervoor dat er nog meer leveringen zullen plaats vinden. Wij helpen o.a. met crisismanagement en coördinatie luchttransport. Hulde aan de inzet van de inkoopteams van ErasmusMC, LUMC en GGDHM.

By: Bob Rehorst In late October 2020, Yemen’s Houthi militant group, which is continuing to exercise control over most of South Yemen, has been targeting Saudi airports and air bases. The Iran-backed Houthi militants have launched numerous aerial attacks using drones and small aeroplanes directed at Saudi territory. These attacks are in response to the extensive and continuous aerial assaults executed by the Saudi-led coalition against the Houthi militants. It has been reported that the Saudis have been downing Houthi drones regularly. With a steady increase in offensive action among the parties, it begs the question if de-escalation is even possible in the near future. The UN has advocated a ceasefire in the region, but that was short-lived. Usually, warring parties in conflict tend to move towards the negotiating table when the time is ‘ripe’. Conflict ‘ripeness’ refers to a key moment for engagement during a conflict in which the situation suggests that parties have reached a ‘mutually hurting stalemate’ (MHS). William Zartman, in his paper on the timing of peace initiatives, articulates that MHS’s occur “[...] when parties find themselves locked into a conflict from which they cannot escalate to victory and this deadlock is painful for both of them”. The conflict, commonly referred to a proxy-war between Iran and Saudi-Arabia, could initially be considered an asymmetric one given the military dominance of the Saudi-led coalition. Conflict, however, catalyzes learning curves and accelerates scientific advancements. As such, the Houthis have adapted significantly to their predicament and developed a series of well-functioning Unmanned Aerial Vehicles (UAVs). A new type of drone appeared in 2018, which can fly up to 1,200 - 1,500 km according to the UN, posing a threat to Riyadh, Dubai, and Abu Dhabi. The improved capabilities of the Houthis allows them to portray themselves as a military power with an increased level of sophistication. This means that the ‘asymmetry’ of the conflict is slowly, but surely, balancing out, and the warring parties are moving closer in their military capabilities. If this is indeed the case, one could say that they are moving closer to a MHS, but it could also escalate even further with more damage, more casualties and detrimental regional consequences. At this point, one might wonder whether interventionists can nudge the conflict towards its ‘ripeness’. Can conflict ‘ripeness’ be-accelerated? Firstly, policy makers tend to suggest sometimes that assisting rebel groups by supplying materials can create a ‘ripe moment’ for intervention. While this notion has recently been debunked by Niklas Karlén, it appears to miss the point of the notion of ripeness. William Zartman never intended to offer weapons to the weaker parties of a conflict to ‘make it a fair fight’. Even if he did, and this strategy is used to accelerate the moment of an MHS, the quantitative study by Karlén suggests that external support is likely to reduce the likelihood of negotiations between the warring parties. Secondly, given that there is a global pandemic raging, we could argue that both sides are hurting at the moment. Indeed, on 23 March 2020, UN Secretary-General António Guterres called for a global ceasefire with the aim to combat the COVID-19 pandemic. Yemen, which is already prone to outbreaks of Cholera and famine, has sometimes opened its doors to humanitarian assistance amidst the warfare, though none have resulted in lasting political developments. The Houthis took advantage of the global ceasefire in April 2020, and utilised the momentary lull to gain more territory, according to a special report by the United States Institute of Peace. Perhaps we should not be so naïve as to suggest that the presence of a pandemic changes existing conflict dynamics. The power of a name Throughout the conflict, Saudi Arabia has been very enamored of calling the Houthi’s ‘terrorists’. Analysts and policy-makers, on their part, have often referred to ‘Houthi rebels’. However, considering the Houthi’s increased capabilities, territorial sustenance, and regional influence, terms like ‘rebels’ or ‘terrorists’ do not seem as appropriate as one might think. More to the point, numerous conflict scholars have pointed out that the ‘naming’ of a group of actors can have a significant effect on the dynamics of a conflict. Naming groups ‘terrorist’, while frequently supported by global actors, does not promote dialogue, nor does it invite such actors for negotiation. Indeed, Michael Bhatia, an Oxford researcher on the politics of naming, supports this argument. He suggests that once assigned, the power of a name is thusly strong that it results in a series of powerful associations with that name, rather than with the reason why it was assigned. In other words, naming a group ‘terrorist’ or ‘rebel’ does not only suggest a discreditment or underestimation of their capabilities, it also closes the door to possible further negotiations. Take for example the protracted nature of the continuous conflict with the FARC in Colombia, whom were also continuously labelled as ‘terrorist’. The FARC only started negotiations once they had reached a stalemate, and after being labelled a terrorist group for over fifty years. The question that remains We now know that the conflict in Yemen is becoming increasingly sophisticated in its military advancements. Whether these advancements are for the better, is still an open question. It could be that moving towards symmetric military capabilities can pave the way to a mutually hurting stalemate. On the other hand, it could also bring the devastation of the conflict to a whole new, undesirable level. This article is a publication of the Dyami Early Warning for International Security (DEWIS) Working Group. For source references, please download the PDF version. About the author: Bob Rehorst is a Global Security Analyst at Dyami. He has extensive field experience in the Levant-Middle East region, North Africa and Sub-Saharan Africa. He holds a Graduate Degree in Conflict Studies and Human Rights, and an Undergraduate Degree in Cultural Anthropology, both from Utrecht University. Bob specializes in geopolitics, conflict development and global crises.

Safety and security are top priorities at Transavia Airlines and great care is taken to ensure that all security standards are met and exceeded. With the reality of there being an ongoing threat to civil aviation in general, security awareness is much more than another training duty for staff. We provide several aviation security update session during the winter recurrent training for the cockpit crews of this Dutch airline. Our interactive security awareness update sessions cover the latest threats against civil aviation, cyber security, insider threats and personal safety. Security awareness is considered part of an employee’s professional training, Dyami can help you with your training needs, please contact us for more information. #awareness #aviationsecurity